خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب «نهج البلاغه» منتشر می‌کند.
امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
و لَقد قالَ لی رسولُ اللّه ِصلی الله علیه و آله: إنّی لا أخافُ علی اُمَّتی مُؤمِنا و لا مُشرِکا، أمّا المُؤمنُ فیَمنَعُهُ اللّه ُ بإیمانِهِ ، و أمّا المُشرِکُ فیَقمَعُهُ اللّه ُ بشِرکِهِ، و لکنّی أخافُ علَیکُم کُلَّ مُنافِقِ الجَنانِ، عالِمِ اللِّسانِ ، یقولُ ما تَعرِفونَ ، و یَفعَلُ ما تُنکِرونَ
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به من فرمود: من برای امّتم نه از مؤمن می ترسم و نه از مشرک؛ زیرا مؤمن را خداوند به واسطه ایمانش جلوگیری می کند و مشرک را خداوند به سبب شرکش از پای در می آورد؛ امّا ترس من برای شما از منافق زبان‌بازی است که مطابق اعتقادات شما سخن می گوید و برخلاف آنچه معتقدید عمل می کند.
نهج البلاغة: الکتاب ۲۷
